Akra & Michael

No i skończyłam szkołę. Myślałam, że w podskokach będę z niej wybiegać, a tu mało się nie popłakałam. Wstyd było mi puścić choć jedną łzę i pokazać, że będę tęsknić za ludźmi, którzy zrobili w moim życiu tyle złego. Ale zbierało mi się na łzy tylko wtedy kiedy wspominałam  te 4 pierwsze lata. Nawet moja koleżanka z ławki, która nigdy na moich oczach nie płakał. Powiedziała, że też ma ochotę, ale jej wstyd. Nam obydwu nie było łatwo w tej szkole, przeszłyśmy przez to samo za sprawą tej samej dziewczyny... 

W piątek będzie już wiadomo czy dostałam się do gimnazjum o, którym mażę czy nie, trzymajcie kciuki >///<

Ja nie należę do osób, które mówią "nienawidzę swojej klasy" bo uważają, że to jest cool. To co działo się pod koniec mojej piątej klasy to istna masakra i nikomu, nawet najgorszemu wrogowi bym tego nie życzyła...

Teraz może przejdę to głównego tematu posta.

Do zrobienia tych zdjęć przygotowywałam się w sumie pięć dni. Większość czasu zajęło szycie ubranek xD Najpierw sukienka Akry potem bluzka Michaela, a jeszcze później spodnie. Zbieranie potrzebnych klamotów, montowanie zdjęć  no i nadeszło dzisiejsze popołudnie.

Wzięłam lalki, dodatki grzebień i poszłam do lasu po 10 minutach byłam tak obgryziona przez komary, że nie wiedziała gdzie mam się drapać ^^" Więc przeniosłam się na łąkę, ale tam też było pełno krwiopijców.

W ten sposób wylądowałam na własnym podwórku co prawda tylu komarów już tam nie było, ale był mój pies, który cały czas stał nade mną z piłką w zębach i szturchał mnie łapą żeby się pobawić no i na tym zdjęcia dobiegły końca, a Hektor dostał to co chciał...

 

 

 

Tym, którzy mają ochotę czepić się bluzki Mickiego powiem tyle: wiem, że źle naprasowałam xD zapomniałam włączyć pewnej opcji w Photo scape i tak jakby po Chińsku ten napis wyszedł

A no i znowu bym zapomniała zakładka my plastic  już gotowa