Dawno go tu nie było

Dokładnie 8 miesięcy temu otworzyłam wielki karton, w którym był Taeyang William. Długo zastanawiałam się nad imieniem,  Michaelem został ze względu na to, że jestem wielką fanką Michaela Jacksona. Na początku miało to być takie „imię zastępcze” na chwilę, do póki nie wymyślę czegoś lepszego. No i wymyśliłam Christofer, ale jakoś tak się nie przyjęło… I Michael pozostał Michaelem.

Był moją 2 lalką, a co za tym idzie „przeżył” ze mną trolowe czasy kiedy robiłam historyjki z lalkami Barbie i myślałam, że jestem taka super, bo cykam fotki w nocy xD

Co najmniej z 5 razy myślałam nad jego sprzedażą, ale cały czas coś mnie odciągało. A to koleżanki mówiły, ze jest świetny i żebym zaczekała, a to stwierdzałam, że wystawię go kiedy indziej i tak oto siedzi ze mną do dziś dnia.

Na początku w ogóle nie wkładałam w niego funduszy, nie interesował mnie, nie umiałam nic na niego uszyć. A nie sprzedawałam go bo był mi wtedy potrzebny tylko do „historyjek”. Postanowiłam, że już nigdy nie kupię lalki chłopca… I co?! Znalazłam Axela i pomyślała sobie, że trzeba jeszcze raz spróbować, ale o tym kiedy indziej.

Michael dostał czarnego furka od monstrodensings, który w ogóle nie pasował mu do brwi, miał za dużo „włosów” i w związku z tym wyglądał jak małpa, ale musiał być czarny, bo to mój ulubiony kolor włosów. Potem przeleżał w pokoju lalkowym kilka miesięcy praktycznie go nie ruszałam. W sierpniu  kiedy kupowałam obitsu dla Satoko pomyślałam, że może Mickiemu też się przyda. No i wreszcie we wrześniu mnie olśniło! Musi być brązowy furek, a zielone oczka będą nadawały „pazura”  ( dzięki Iza =^.^=)

Widzę go jako takiego trochę tajemniczego, wiecznie z kosmykami włosów na oczach i nie przejmującego się niczym chłopaka.

Po prostu nie mogę się napatrzeć na jego oczy (wykonanae przez Makarrenę)

I to już takie cyknięte przelotem, te 2 wybitnie przypadły mi do gustu:

Taka dziwna trochę ta poza…

Chyba najtrudniej to mi się kurtkę szyło, a tak to jakoś poszło.